Mevzuat Sözlüğü – E Harfi
Kanun, tüzük, yönetmelik, genelge, sirküler ve benzeri mevzuatlarda yer alan Arapça, Osmanlıca ve Farsça kelimelerin karşılıkları için hazırlanmıştır.
(Sürekli Güncellenmektedir)
A
|
B
|
C
|
Ç
|
D
|
E
|
F
|
G
|
H
|
I
|
İ
|
K
|
L
|
M
|
N
|
O
|
Ö
|
P
|
R
|
S
|
Ş
|
T
|
U
|
V
|
Y
|
Z
|
E
|
EBEVEYN |
Anne ve baba |
|
EFRAD |
Fertler, kişiler. |
|
EHİL (EHLİ) |
Yetenekli, usta, becerikli. Yabancı olmayan, alışık. |
|
EHLİYET (EHLİYYET) |
Yeterlik. Bir işin ustası olduğuna dair evrak, belge. |
|
EHVEN |
Zararı daha az olan. En zararsız. Daha ucuz. |
|
EKSER |
Pek fazla. Daha çok. |
|
EMANET |
Eminlik. Birisine koruması için teslim edilen şey. Birisine birşeyi koruması için bırakma. |
|
EMARE |
İşaret, iz. İp ucu, belirti. |
|
EMLAK |
Mülkler, (binalar, arsa ve araziler) İnsanların tasarrufunda bulunan yerler. |
|
EMSAL |
(örnek) Denk. Benzer. |
|
EMTİA |
Mal. Ticaret malı |
|
ERBAB |
Bir işi iyi bilen. Hüner sahibi kimse. Bir işin ustası. |
|
ESNAF |
Sınıflar. Sıralar. Türlüler. Ticaret ve sanat ustaları. |
|
EVSAF |
Sıfatlar. Özellikler. Tanımlayıcı özellikler. |