22 Şubat 1967 Tarihli Resmi Gazete
Sayı: 12534
BİRİNCİ KISIM
Genel Hükümler
Madde 1 – 1705 ve 3018 sayılı kanunlar gereğince iç ve dış ticaret menfaatlerini korumak ve ticaret malları üzerinde tağşiş ve hilelere mani olmak üzere bitki, hayvan ve maden asıllı maddelerin tümü ile bunların yarı veya tam mamullerinin yahut bunların bileşiminden meydana gelen maddelerin hazırlanmasına, imaline, temizlenmesine, belirli sınıf ve nevilere ayrılmasına ilişkin olup 18/11/1960 tarihli ve 132 sayılı kanuna dayanılarak kabul olunan Türk Standardlarından Bakanlar Kurulu karariyle mecburi kılınanların uygulanması bu Tüzük hükümlerine tabidir.
Bu standardlar, yukarıda yazılı maddelerin ambalajlarına, koruyucu kılıflarına, alım, satım, nakil ve muhafazalarına ve bu hususlarda uygulanacak usul ve şartlara, özel veya ulusal işaretlere ve gerekli açıklamalara ilişkin esasları da içine alabilir.
Madde 2 – Bu Tüzükte geçen mal deyimi; 1 inci maddede yazılı maddeler ile yarı ve tam mamullerine ve bunların bileşimlerinden meydana gelen maddeleri ve varsa ambalajlarını ve koruyucu kılıflarını da kapsar.
Madde 3 – Türk Standardlarını mecburi kılan Bakanlar Kurulu kararlarında, bunların uygulanmasına geçileceği tarihler, yayımlarından en az onbeş gün sonra başlamak üzere, belirtilir.
Madde 4 – Türk Standartları; malın üretimi, satışı, ihracı veya ithali saflarından biri veya bir kaçı veya hepsi için mecburi kılınabilir. Buna göre, mecburi kılınan standarda aykırı olarak, malın üretimi, satışı, ihracı veya ithali yasaktır. Ancak, Bakanlar Kurulu, memleket ekonomisinin zorunlu kıldığı hallerde; standardına uygun olmıyan malların ithaline veya belgelerine veya ambalajlarına veya belge ve ambalajlarına (Mal ve ambalaj standard değildir) veya (Mal standard değildir) veya (Ambalaj standard değildir) gibi deyimler yazılmak suretiyle standardına uygun olmayan malların üretilerek ihracına, izin verebilir. Bu işlemlerin şekil ve şartları Bakanlar Kurulu kararında belirtilir.
Madde 5 – Mecburi kılınan Türk Standardlarının yürürlüğe girdikleri tarihlerde, ellerinde bu standardlara aykırı mal ve ambalaj malzemesi bulunan gerçek veya tüzel kişilerin, bunların nev’i ve miktarlarını, ilgili bakanlıklarca belirtilecek süre içinde ve gösterilen makam ve kurumlara bildirmeleri mecburiyeti, ilgili Bakanlar Kurulu kararlarına konulabilir.
Bu malların, ne kadar süre içinde ve ne suretle tasfiye edilecekleri, ilgili bakanlıklarca, bildirme süresinin bitiminden itibaren en geç iki ay içinde, tesbit ve ilan olunur.
İKİNCİ KISIM
Denetleme
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel esaslar
Madde 6 – Mecbur kılınan Türk Standardlarının kapsamına giren mallar, ilgili bakanlıkça görevlendirilenler tarafından bu Tüzük hükümlerine ve standardlarındaki esaslara göre denetlenir.
Denetleme ile görevlendirilenler, denetliyecekleri malları sahiplerine veya bunların temsilcilerine, istek üzerine, görev ve yetkilerini bildiren belge veya kimlik kağıtlarını göstermekle yükümlüdürler.
Madde 7 – Denetleme ile görevlendirilenler. Denetliyecekleri mallardan numune alabilirler. Bu numunelerin miktarları ile alınma şekil ve usulleri, malların yapılarına ve özelliklerine göre, muayene ve deneylerinin gerektirdiği ölçüyü aşmamak üzere, standardlarında gösterilir. Alınacak bu numuneler dört takımı geçemez.
Madde 8 – Denetleme, gereğine göre, malların, üretildikleri, işlendikleri, depo edildikleri, satıldıkları yerlerde veya ihraç sırasında veya gümrüklerde veya nakilleri esnasında, bu yerlerin çalışma saatleri içinde ve normal çalışmalarını aksatmıyacak şekilde, yapılır.
Denetlenmiş mallar gerekirse yeniden denetlenebilir.
Madde 9 – Denetleme görevi, denetlenen malların duysal incelemesi yapılmak, tartma veya ölçme yoluyla muayene edilmek ve gerektiğinde fiziksel ve kimyasal deneyler yapılmak veya yaptırılmak suretiyle yerine getirilir.