27 Ocak 2004 Tarihli Resmi Gazete
Sayı: 25359
Hazine Müsteşarlığından:
MADDE 1 — 26/12/1994 tarihli ve 22153 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sigorta ve Reasürans Şirketlerinin Kuruluş ve Çalışma Esasları Yönetmeliğinin 23 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 23 — Sigorta ve reasürans şirketleri, deprem teminatı primleri, bir yıldan uzun süreli hayat sigortalarının primleri ile bir yıldan uzun süreli hayat sigortalarının birikim primleri dışındaki primler için cari rizikolar karşılığı ayırmak zorundadır.
Cari rizikolar karşılığı, yürürlükte bulunan poliçeler için tahakkuk etmiş primlerden komisyonlar düşüldükten sonra kalan tutarın gün esasına göre ertesi yıla veya yıllara sarkan kısmından oluşur.
Cari rizikolar karşılığının gün esasına göre hesaplanması mümkün olmayan reasürans ve retrosesyon işlemlerinde, 1/8 esasına göre cari rizikolar karşılığı ayrılması mümkündür.
Belirli bir bitiş tarihi olmayan emtea nakliyat sigortası sözleşmelerinde, son üç ayda tahakkuk etmiş primlerden komisyonlar düşüldükten sonra kalan tutarın yüzde 50’si cari rizikolar karşılığı olarak ayrılır.”
MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 25 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 25 — Sigorta ve reasürans şirketleri, tahakkuk etmiş ve hesaben tespit edilmiş ancak daha önceki hesap dönemlerinde veya cari hesap döneminde fiilen ödenmemiş hasar ve tazminat bedelleri veya bu bedel hesaplanamamış ise tahmini bedelleri ile gerçekleşmiş ancak rapor edilmemiş hasar ve tazminat bedelleri için muallak hasar ve tazminat karşılığı ayırmak zorundadır.
Gerçekleşmiş ancak rapor edilmemiş hasar ve tazminat bedellerinin hesaplanması sırasında, sigorta ve reasürans şirketlerinin bu bedellerle ilgili olarak son 5 veya daha fazla hesap dönemlerindeki sonuçları dikkate alınır.
Muallak hasar ve tazminat karşılığının hesaplanması sırasında, hesaplanmış veya tahmin edilmiş, eksper, bilirkişi, danışman, dava ve haberleşme giderleri de dahil olmak üzere hasar ve tazminat dosyalarının tekemmülü için gerekli tüm gider payları dikkate alınır.
Sigorta şirketleri, her hesap döneminde branşlar itibariyle muallak hasar ve tazminat karşılığı yeterlilik tablosu düzenlemek ve diğer mali tabloları ile birlikte yayımlamak zorundadır. Bu tablo, sigorta şirketlerinin son beş yıl itibari ile ayırdığı muallak hasar ve tazminat karşılığının, bu karşılıkların konusu olan dosyalara ilişkin olarak tüm gider payları da dahil olmak üzere fiilen ödemiş olduğu hasar ve tazminatlar bedeli toplamına oranı olan muallak hasar ve tazminat karşılığı yeterlilik oranını gösterir.
Muallak hasar karşılığı yeterlilik oranının; cari hesap dönemi hariç olmak üzere, son beş yıllık ortalamasının yüzde 90’ının altında olması halinde, sigorta şirketlerince cari hesap döneminde, bu oran ile yüzde 90’oranı arasındaki fark tutarı kadar muallak hasar ve tazminat karşılığı yeterlilik farkı ilave edilir.
Yeni faaliyete geçilen branşlara ilişkin hesaplamalarda, bu branşa ilişkin sektör ortalamaları, bu ortalamaların bulunmaması durumunda ise sigorta şirketine ait en son veriler kullanılır.”
MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesinin başlığı “Mali Bünye Zafiyeti ve Kaynak Kullanım Oranları” olarak değiştirilmiş ve 16/1/1998 tarihli ve 23232 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle değişik 29 uncu maddesinin başına aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Madde 29 — Bir sigorta ve reasürans şirketinin;
a) Mali bünyesinin sigortalıların hak ve menfaatlerini tehlikeye düşürecek şekilde zayıfladığının, yapılan yerinde denetim sonucu düzenlenen raporla veya Müsteşarlıkça belirlenen finansal analiz oranlarına göre yapılan değerlendirmeler sonucunda tespit edilmesi,
b) Herhangi bir nedene dayanmaksızın, hasar ve tazminatlarını yasal süreleri içerisinde ödememe veya geç ödeme uygulamasını mutad ve yaygın hale getirmesi,
c) Özellikle riski yüksek branşlarda olmak üzere, yeterli miktarda ve kalitede reasürans teminatına ya da bu riskleri karşılayacak oranda özkaynağa sahip olmaması,
d) Bünyesinde, faaliyetlerinin kapsamı ve yapısıyla uyumlu, değişen koşullara cevap verebilecek nitelik, yeterlilik ve etkinlikte iç denetim sistemlerinin bulunmaması,
e) Bilgi işlem ve veri tabanı alt yapısının gözetim ve denetim için gerekli özelliklere sahip olmaması,
f) Tüm acenteleri tarafından gerçekleştirilen işlemleri de dahil olmak üzere, poliçe sahiplerine ilişkin gerçekleştirdikleri işlemlere ilişkin bilgilerin, Müsteşarlıkça belirlenen süreler içerisinde sigorta şirketine bildirilmemesi ve poliçe sahiplerinin bu bilgilere ulaşamaması,
g) Kayıt dışı poliçe düzenlediğinin tespit edilmesi,
7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanununun 20 nci maddesinin birinci fıkrasında sayılan diğer hallerle birlikte, mali bünyesinin sigortalıların hak ve menfaatlerini tehlikeye düşürecek şekilde zayıfladığı hallerden sayılır.”
MADDE 4 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 5 — Bu Yönetmeliğin hükümleri Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan tarafından yürütülür.