Danıştay 3. Daire Kararı E.2013/4907
T.C.
DANIŞTAY
Üçüncü Daire
Esas No :2013/4907
Karar No : 2014/867
Anahtar Kelimeler : Katma Değer Vergisi, Vergi Ziyaı Cezası, Özel Usulsüzlük Cezası, Sahte Fatura, Defter ve Belge İbraz Etmeme, Tarhiyat,
Özeti: Defter ve belge ibraz etmeme nedeniyle katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan tarhiyata karşı açılan davada, Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine ibraz edilen defter ve belgeler hakkında davalı idareye yaptırılan incelemeyle saptanan tespitler incelenmeden, defter ve belgelerin herhangi bir mücbir sebep olmaksızın inceleme elemanına ibraz edilmediği gerekçesiyle davanın reddinin hukuka aykırı olduğu hakkında.
Temyiz Eden : …
Karşı Taraf : Bor Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Davacı adına 2008 yılına ilişkin defter ve belgelerini inceleme elemanına ibraz etmediğinden bahisle katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle 2008 yılının tüm dönemleri için re’sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı dava açılmıştır. Konya Vergi Mahkemesi 04.10.2012 gün ve E:2011/90, K:2012/1498 sayılı kararıyla; herhangi bir mücbir sebep bulunmaksızın defter ve belgelerini inceleme elemanına ibraz etmeyen ve indirim hakkını kanıtlayamayan davacı adına katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan tarhiyatta ve bu nedenle kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı tarafından, defter ve belgelerinin muhasebecisinde olduğu ve kısa zamanda getireceğini inceleme elemanına bildirdiği halde bunun kabul edilmediği ve hakkında daha önce 2008 yılı için katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi : İsa AYDEMİR
Düşüncesi : Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine ibraz edilen defter ve belgelerin incelenmek üzere gönderildiği davalı idare tarafından verilen cevapta, davacının haklarında sahte fatura düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporları bulunan dört mükelleften aldığı faturaların sahte olduğundan bahisle faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden beyan tablosu düzenlendiği bildirildiğinden, söz konusu mükellefler hakkında yapılan tespitler incelenmeden davanın reddi yolunda verilen kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz istemine konu yapılan vergi mahkemesi kararının özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Dairemizce de uygun görülmüştür.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu‘nun 29’uncu maddesinde, mükelleflerin vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak, düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri kuralına yer verilmiş, aynı Kanunun 34’üncü maddesinde de bu belgelerin, tutulması mecburi olan defterlere kaydedilmesi şartı aranmıştır.
Olayda, davacının 2008 yılına ilişkin defter ve belgelerinin ibrazı yazısının 18.10.2010 gününde davacıya tebliğ edildiği halde ibraz edilmediğinden bahisle katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle dava konusu tarhiyatın yapıldığı, Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine sunulan defter ve belgelerin incelenmek üzere davalı idareye gönderildiği, davalı idarece yapılan inceleme sonucunda davacının ilgili yılda hakkında sahte fatura düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporları bulunan dört mükelleften aldığı faturaların sahte olması nedeniyle söz konusu faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimleri reddedilerek düzenlenen beyan tablosunun mahkemeye verildiği anlaşılmıştır.
Mükellefler, kendilerine yapılan teslimler nedeniyle yüklendikleri katma değer vergilerinin belgelerde gösterilmesi ve bu belgelerin yasal defterlere kayıtlı olması koşuluyla katma değer vergisi indiriminden faydalanabileceklerinden, defter ve belgelerin, mücbir sebepten dolayı incelemeye ibraz edilemediği durumlarda katma değer vergisi indiriminin kabul edilebilmesi için bu vergilerin gerçekten yüklenildiğini, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3‘üncü maddesinin “ispat” başlıklı (B) fıkrasında yer alan kural uyarınca kanıtlamaları gerekmektedir.
Yapılan inceleme sırasında ibraz edilmeyen defter ve belgeler dava aşamasında mahkemeye sunulmuştur. Kendisine düşen ispat külfetinin gereği olarak davacı tarafından ibraz edilen ve vergi idaresince evvelce incelenmemiş olan bu belgelerin gerçek bir hukuki muameleyi yansıtıp yansıtmadığı ve bu nedenle indirim konusu yapılan katma değer vergilerinin gerçekten yüklenilmiş olup olmadığı hakkında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 135’inci maddesi uyarınca karşıt inceleme yetkisine de sahip olan vergi idaresinin düzenlediği belge uyarınca davacının faturalarını kullandığı mükellefler hakkında yapılan tespitler incelenerek karar verilmesi gerekirken defter ve belgelerin herhangi bir mücbir sebep olmaksızın inceleme elemanına ibraz edilmediği gerekçesiyle davanın reddi yolunda verilen kararın bozulması gerekmiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen reddi ile Konya Vergi Mahkemesinin 04.10.2012 E:2011/90, K:2012/1498
özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına, üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen temyiz isteminin kabulü ile değinilen hüküm fıkrasının bozulmasına, davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine 03.03.2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar bozulması istenen vergi mahkemesi kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında istemin kabulünü gerektirecek durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi ve kararın onanması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.
