Film gösterim hizmetleri pazarında gerçekleşen AFM ve MARS birleşmesi kapsamında yerine getirilen taahhütler akabinde sinema endüstrisinin üretim, dağıtım ve gösterim gibi çeşitli pazarlarında rekabet şartlarında oluşabilecek değişiklikler ile sektörde yaşanan dijitalleşme sürecinin yakından izlenmesi amacıyla hazırlanan “ Rekabet Kurumu Sinema Hizmetleri Sektör Raporu” yayınlanmıştır.
Rekabet savunuculuğu kapsamında hazırlanan rapor; sinema sektörüne ilişkin genel bilgileri, Türkiye’de sektörü şekillendiren dijital dönüşüm sürecini, sinema sektörü ile ilgili olarak AB, ABD ve Türkiye’de alınmış kararları ve birleşme sonrasında sektörün durumu konularını ele alan dört bölümden oluşmaktadır.
YÖNETİCİ ÖZETİ
Film gösterim hizmetleri pazarında gerçekleşen AFM ve MARS birleşmesi kapsamında yerine getirilen taahhütler akabinde sinema endüstrisinin üretim, dağıtım ve gösterim gibi çeşitli pazarlarında rekabet şartlarında oluşabilecek değişiklikler ile sektörde yaşanan dijitalleşme sürecinin yakından izlenmesi amacıyla sinema hizmetlerine yönelik sektör araştırması yapılmasına karar verilmiştir. Rekabet savunuculuğu kapsamında hazırlanan rapor;
– Sinema sektörüne ilişkin genel bilgileri,
– Türkiye’de sektörü şekillendiren dijital dönüşüm sürecini,
– Sinema sektörü ile ilgili olarak AB, ABD ve Türkiye’de alınmış kararları,
– Birleşme sonrasında sektörün durumu
konularını ele alan dört bölümden oluşmaktadır.
BÖLÜM 1 – SİNEMA SEKTÖRÜNE İLİŞKİN GENEL BİLGİLER
Raporun birinci bölümünde Türkiye’de sinema sektörünün ve sektörün her bir kademesinin yapısına, sektörün diğer ülkelerle kıyaslamasına yer verilmektedir.
Bu kapsamda sinema endüstrisinde temel üretim zincirinin ilk aşamasını oluşturan yapım pazarı hakkında ulaşılan tespitlere aşağıda yer verilmiştir.
– Türkiye’de son on yılda gösterime giren hem yerli hem de yabancı film sayısı düzenli bir artış seyri izlemektedir.
– Yerli film yapımların sayısı bakımından Türkiye Avrupa’da 8. sıradadır.
– Yapım pazarı çoğunlukla düzensiz faaliyet gösteren çok sayıda küçük firmadan oluşmakta ancak en çok izleyici çeken ilk altı yapım firmasının filmleri seyirci sayısının neredeyse yarısını elde etmektedir.
Üretim zincirinin ikinci aşamasını oluşturan dağıtım pazarı hakkında aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır.
– Türkiye’de dağıtım pazarında “rent-a-distributor” modeli denilen dağıtıcıların çok sınırlı düzeyde mali risk aldığı sistem uygulanmakta ve bu yönüyle Avrupa’dan farklılaşmaktadır.
– Mali ve hukuki açıdan giriş engeli bulunmayan dağıtım pazarında, son 10 yılda 46 farklı dağıtım firması faaliyet göstermiş ancak bu firmaların birçoğu düzensiz aralıklarla film dağıtarak kısa ömürlü olmuştur.
– Bununla birlikte pazarda son 10 yılda faaliyetine ara verip birkaç yıl sonra devam edebilen, pazardaki payını hızlı bir şekilde kaybeden veya yeni giriş yapmasına rağmen önemli pazar payı elde edebilen dağıtım firmaları bulunmaktadır.
– Bunun yanında, dağıtım pazarında toplam hasılattan alınan pay bakımından yoğunlaşmış bir yapıdan söz etmek mümkündür.