2017 Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması Bölgesel Sonuçları
En yüksek gelir TR10 (İstanbul) Bölgesine ait oldu
Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması 2017 yılı sonuçlarına ilişkin gelir bilgileri, bir önceki takvim yılı olan 2016 yılını referans almaktadır. Gelir hesaplamalarında, haneleri karşılaştırılabilir hale getirmek için hanehalkı büyüklüğü ve kompozisyonu dikkate alınarak elde edilen eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert geliri kullanılmaktadır.
Araştırma sonuçlarına göre, Türkiye’de ortalama yıllık eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert geliri 2017 yılında 21 bin 577 TL iken, İBBS 2. Düzey bölgeleri itibarıyla en yüksek olduğu bölge, 30 bin 895 TL ile TR10 (İstanbul) Bölgesi oldu. Bu bölgeyi, 26 bin 679 TL ile TR51 (Ankara) Bölgesi ve 26 bin 213 TL ile TR21 (Tekirdağ, Edirne, Kırklareli) Bölgesi izledi.
Ortalama yıllık eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert gelirinin en düşük olduğu bölgeler ise 9 bin 872 TL ile TRC3 (Mardin, Batman, Şırnak, Siirt), 10 bin 30 TL ile TRC2 (Şanlıurfa, Diyarbakır) ve 10 bin 878 TL ile TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkari) şeklinde sıralandı.
Ortalama yıllık eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert geliri, İBBS 2. Düzey, 2017
Gelir eşitsizliği en düşük bölge TRA1 (Erzurum, Erzincan, Bayburt) oldu
Gelir dağılımı eşitsizliği ölçütlerinden olan Gini katsayısı, sıfıra yaklaştıkça gelir dağılımında eşitliği, bire yaklaştıkça gelir dağılımında bozulmayı ifade etmektedir.
Gini katsayısı Türkiye’de 2017 yılı itibarıyla 0,405 iken, bu değerin en düşük olduğu bölgeler; 0,290 ile TRA1 (Erzurum, Erzincan, Bayburt), 0,299 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın) ve 0,316 ile TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis), TR82 (Kastamonu, Çankırı, Sinop) ve TR32 (Aydın, Denizli, Muğla) bölgeleri oldu.
Gini katsayısının en yüksek olduğu bölgeler ise 0,443 ile TR10 (İstanbul), 0,392 ile TR62 (Adana, Mersin) ve 0,387 ile TR31 (İzmir) oldu.
P80/P20 oranı en yüksek bölge TR10 (İstanbul) oldu
P80/P20 oranı, en yüksek gelire sahip yüzde 20’lik grubun gelirinin en düşük gelire sahip yüzde 20’lik grubun gelirine oranı şeklinde hesaplanmaktadır. Buna göre 2017 yılında Türkiye’deki en zengin yüzde 20’lik grubun geliri en yoksul yüzde 20’lik grubun gelirinin 7,5 katı oldu.
P80/P20 oranının en yüksek olduğu bölgeler; 8,2 ile TR10 (İstanbul), 7,1 ile TR62 (Adana, Mersin) ve 6,8 ile TR31 (İzmir) oldu. Bu oranın en düşük olduğu bölgeler ise 4,3 ile TRA1 (Erzurum, Erzincan, Bayburt), 4,4 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın) ve 4,6 ile TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) bölgeleri oldu.
Göreli yoksulluk oranı en düşük bölge TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) oldu
Her bölge için eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert medyan gelirinin yüzde 50’si temelinde hesaplanan yoksulluk sınırına göre, gelire dayalı göreli yoksulluk oranının en yüksek olduğu bölgeler; %13,2 ile TR61 (Antalya, Isparta, Burdur), %12,4 ile TR62 (Adana, Mersin) ve %12,3 ile TR22 (Balıkesir, Çanakkale) oldu.
Göreli yoksulluk oranının en düşük olduğu bölgeler ise %5,3 ile TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis), %5,7 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın) ve %5,8 ile TR33 (Manisa, Afyon, Kütahya, Uşak) bölgeleri şeklinde sıralandı.
Medyan gelirin yüzde 50’si temelinde göreli yoksulluk oranı, (%), İBBS 2. Düzey, 2017
Diğer bir yoksulluk sınırı olan medyan gelirin yüzde 60’ı dikkate alınarak hesaplanan gelire dayalı göreli yoksulluk oranının en yüksek olduğu bölgeler; %19,9 ile TR62 (Adana, Mersin), %19,7 ile TR61 (Antalya, Isparta, Burdur) ve %18,8 ile TR10 (İstanbul) oldu.
Bu oranın en düşük olduğu bölgeler ise %11,7 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın) ve TR33 (Manisa, Afyon, Kütahya, Uşak), %12,1 ile TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) ve %13,1 ile TR42 (Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova) bölgeleri oldu.